DAMPICOURT | 12/05/2024 (FOTO’S)
Wat hebben we weer gestreden. Wat hebben we weer gelopen en gesprongen, geworpen en gegooid. Wat hebben we weer geroepen en gejuicht. Wat hebben we weer genoten. De interclub leeft altijd. En KASVO overleeft altijd!
Na de uiterst spannende strijd om het behoud afgelopen jaar stapten we met een bang hartje (en vooral ook kleine oogjes) op de bus richting Dampicourt. En met de nodige vertraging, want de busmaatschappij had zich van uur vergist.
Onderweg was er nog wat twijfel. Sommigen probeerden nog wat slaap in te halen, anderen maakten zich zorgen over het lange stilzitten en de vele lastminute-wijzigingen aan de ploegopstelling werden nog eens voorzichtig doorgenomen.
Maar eens we aankwamen, werden alle muizenissen op de bus gelaten en was de focus meteen aanwezig. De atleten die het eerst in actie kwamen, gingen opwarmen. De rest installeerde zich in de ruime KASVO-tent en Margaux en Sara ontpopten zich tot visagistes van dienst. Samen met de temperatuur nam ook de spanning toe. De meegereisde supporters en trainers zochten een plekje uit en wachtten tot het spektakel met een grote knal zou losbarsten.
Maar de grote knal bleef uit. Problemen met het startpistool zorgden al snel voor vertraging. Bovendien stond Ilana niet op de startlijst van de 400m horden. Omdat ze buiten categorie was waarschijnlijk. Veel vijven en zessen later werd er dan toch gelopen. Nadat Gerben het team met de bus tot in Dampicourt had geleid, namen de jongste leden van de familie Hanssens de ploeg op sleeptouw op de piste. Jorre met een knappe run, Ilana genoot in de laatste rechte lijn vooral van de mooie Ardense omgeving en pakte de eerste overwinning.
Ook de kampnummers gingen van start. Margaux zette onder leiding van Beau een nieuw record in het kogelstoten neer, amper 20 meter verderop wierp Yelena zichzelf de geschiedenisboeken in met de tweede overwinning voor KASVO. En nog aan dezelfde kant van de piste, huppelde Camille naar alweer anderhalf punt.
We hadden enkele uitschieters, maar in het daaropvolgende uur kwamen we niet goed meer uit de verf. Vooral op de (langere) loopnummers hadden we het lastig, al pakte vooral Evelien nog enkele onverhoopte punten. Cato snelde op de 100m nog naar een knappe vierde plaats, maar verder worstelden we vooral met hele sterke tegenstand, de hitte en hier en daar wat pech. Maar de sfeer was goed, dus we gaven de moed niet op.
Ook de kampnummers leverden niet al te veel punten meer op. Ondanks diverse PR’s leverden het verspringen (mannen en vrouwen), het speerwerpen en het polsstokspringen bij de mannen geen grote oogst op. Treasure haalde wel de nodige punten binnen met een mooie derde plaats in het hinkstapspringen, al liet hij nog veel liggen op de balk. En zo hingen we bij de eerste tussenstanden (die net als het startschot overigens moeilijk doorkwamen) toch weer heel nipt boven de degradatiezone.
We hadden dringend nood aan wat meer ademruimte, dus nam Ilana nog maar eens de ploeg op sleeptouw. Een nieuwe overwinning, nu op de hoge horden, zorgde voor een nieuwe stroomstoot. En ook Sten, al jaren een topper in het vak, zorgde voor heel wat punten in de rood-zwarte korf met winst in het hoogspringen en een tweede plaats op de hoge horden. Plots was er geen houden meer aan. In het polsstokspringen bij de vrouwen bleef Femi, na een veel te korte opwarming, plots tot haar eigen verbazing als enige over en Arnaud stootte zichzelf naar de eerste plaats en een clubrecord met de kogel. Een boom van een vent, een rots in de branding. KASVO stond er weer. De voorsprong op de nummer 7 in de stand groeide, maar niemand maakte de fout te denken dat het al binnen was.
Dus we bleven gaan, en de punten bleven komen. Kato zette een bijzonder regelmatige en knappe hinkstapcompetitie neer, bekroond met een derde plaats. Jaron pakte in een spannend duel op de 200m al de zevende individuele overwinning van de middag en Dieter verbaasde vooral ook zichzelf door heel vlot naar een vierde plaats te lopen op de steeple. Toen ook Arnaud nog een overwinning (en een clubrecord) binnenhaalde in het discuswerpen, leek het behoud helemaal zeker.
De aflossingsploegen hadden als belangrijkste taak om te finishen, maar vooral de mannen van de 4x100m bewezen in een ongemeen spannend duel nogmaals dat ze met de besten meekunnen. Met een Orvalleke in de hand zagen de meebrullende supporters dat het goed was. Alle vrees vooraf werd naar de prullenbak verwezen. Een zesde plaats, met ruime voorsprong op plek 7. Ook volgend jaar komt KASVO dus weer uit in de First League, het aftellen kan nu alweer beginnen!
Plaats | Atletiekclub | Punten |
1 | Houtland AC | 201 |
2 | Vilvoorde AC | 193 |
3 | RFC Liège | 179,5 |
4 | AC Dampicourt | 173 |
5 | ROBA | 161 |
6 | KASV Oudenaarde | 159,5 |
7 | AC Deinze | 130 |
8 | MOHA | 123 |
Verslag: Simon Rogge
Foto: Inne Taelman